gjuha e tekstit origjinal: Turqisht
güne kahveyle baþladým
aðzým kuru zihnim açýk
beyaz camda görüntüler
hepsi o kadar dürüst ki
hayatýmdan çok memnunum
aþk bitti aþk aptallýktý
bir de sigarayý býraksam
kimse tutamaz beni artýk
küçük þeyler sevindirir ruhumu
hayal bile edemezdim ben bunu
daha mutlu olamam
daha mutlu olamam
yaðmurlu bir akþamüstü
radyo açýk, köprüdeydim
derken bir anda farkettim
baþka bir hayat yok ki